Η Παλαιοκαστρίτσα είναι μία από τις πιό γραφικές και από τις πιο πολυσύχναστες τοποθεσίες της Κέρκυρας, γνωστό θέρετρο από την εποχή των Άγγλων. Πρόκειται για έναν οικισμό κτισμένο σε έξι μικρούς όρμους (Αμπελάκι, Άγιος Πέτρος, Άγιος Σπυρίδων, Αλίπα, Πλατάκια, Αγία Τριάδα), με αμμώδεις παραλίες, σπηλιές και κατάφυτους από ελιές λοφίσκους. Οι παραλίες της Παλαιοκαστρίτσας είναι πάντοτε γεμάτες από λουόμενους, που επιδίδονται σε πολυάριθμα θαλάσσια σπορ ή γεύονται σε κάποια από τις ταβέρνες της, τους φημισμένους φρέσκους αστακούς της περιοχής.
Από τους όρμους μπορεί κανείς με καΐκι να επισκεφθεί κοντινούς κόλπους, απροσπέλαστους από τη ξηρά. Μέσα στην θάλασσα ξεχωρίζουν τα νησάκια Σκελούδι και Κολόβρι.Για το τελευταίο λέγεται ότι ήταν το καράβι κάποιου Αλγερινού πειρατή, το οποίο πέτρωσε με θεϊκή παρέμβαση, για να μην επιτεθούν οι πειρατές στο μοναστήρι της Παλαιοκαστρίτσας.
Όλη η περιοχή θεωρήθηκε από κάποιους αρχαιολόγους ως ο τόπος που θα βρισκόταν η πόλη των Φαιάκων και το παλάτι του Αλκίνοου. Η άποψη αυτή δεν είναι όμως γενικότερα αποδεκτή. Οι υποστηρικτές της τοποθετούν την ακρόπολη της Σχερίας στο λόφο όπου σήμερα δεσπόζει το αντρικό μοναστήρι της Παναγίας Θεοτόκου. Η μονή αυτή κτίστηκε το 1228, όμως το κτίριο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 18ο και 19ο αιώνα.
Ιδιαίτερης ομορφιάς είναι η στεγασμένη με αψίδες αυλή του, αλλά και η θέα προς τους όρμους. Η εκκλησία της μονής χρονολογείται το 1722 και είναι μια μονόχωρη βασιλική. Περιλάμβανε ενδιαφέρουσες εικόνες από τον 15ο μέχρι τον 18ο αι.. Μία αξιόλογη συλλογή βυζαντινών και μεταβυζαντινών εικόνων, καθώς επίσης άμφια, ιερά βιβλία και σκεύη στεγάζονται στο μικρό μουσείο του μοναστηριού.
Η Παλαιοκαστρίτσα συνδέεται με την Κέρκυρα με έναν άνετο δρόμο 25 χλμ., που κατασκευάστηκε το 1828 από τους Άγγλους για τον καλύτερο έλεγχο της περιοχής.
Ο κόλπος που σχηματίζεται που σχηματίζεται στα βόρεια της πρωτεύουσας αποτελείται από πολλούς ορμίσκους και ήπιες ακτές, όπου έχουν χτιστεί όμορφα πολυσύχναστα θέρετρα.
Μεγάλη τουριστική ανάπτυξη παρουσιάζουν οι Αλυκές (4χλμ) ένας παραλιακός οικισμός με πολυτελείς ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις. Πολύ κοντά βρίσκεται και το χωριό Εβροπούλοι, όπου λειτουργεί το Μουσείο Καποδίστρια, με προσωπικά αντικείμενα του μεγάλου Έλληνα κυβερνήτη. Μεγάλο τουριστικό κέντρο είναι επίσης το Κοντόκαλι, (8 χλμ) χτισμένο σ' έναν μικρό όρμο, με μαρίνα για σκάφη αναψυχής, με αρκετές παραλίες για κολύμβηση και με εγκατάσταση κάμπινγκ.
Το Σκριπερό είναι ένα όμορφο παραδοσιακό χωριό στο εσωτερικό του νησιού (8χλμ περ. από τα Γουβιά), με μαγευτική θέα.
Κοντά στο χωριό Πυργί ξεκινάει ένας δρόμος προς το εσωτερικό του νησιού, που οδηγεί στα ορεινά χωριά Σπαρτίλας και Στρινίλας.
Η διαδρομή είναι σαγηνευτική και η θέα από το βουνό προς την θάλασσα καταπληκτική. Ακόμη πιο όμορφη θέα προσφέρει η κορυφή του βουνού Παντοκράτορας (906μ), όταν ο καιρός το επιτρέπει διακρίνονται στα ανατολικά οι ακτές της Ηπείρου και της Αλβανίας, τα μικρά νησιά Ερεικούσα, Οθωνοί και Μαθράκι στα δυτικά και ακόμη οι Παξοί και η Λευκάδα νότια της Κέρκυρας. Το βουνό στεφανώνεται από την μονή του Παντοκράτορα, που ιδρύθηκε αρχικά το 1347 και καταστράφηκε στις αρχές του 16ου αι.. Ανοικοδομήθηκε το 1689, όμως σήμερα δεν σώζεται σχεδόν τίποτε από τις παλιές της φάσεις. Στο εσωτερικό της φυλάσσονται μεταβυζαντινές εικόνες.
Η Κασσιώπη είναι μία γραφική παραθαλάσσια κωμόπολη στους πρόποδες του όρους Παντοκράτορας (37χλμ βόρεια της Κέρκυρας) με αξιοσημείωτη τουριστική ανάπτυξη. Στην θέση της υπήρχε στους ρωμαϊκούς χρόνους μία ακμαία πόλη, η οποία κατά τις γραπτές πηγές διέθετε λιμάνι, θέατρο και έναν ναό αφιερωμένο στον Κάσσιο Δία - από αυτόν προήλθε πιθανότατα και τα' όνομά της.
Το βόρειο τμήμα της Κέρκυρας παρουσιάζει διαφορετική εικόνα από τις άλλες περιοχές, καθώς η τουριστική κίνηση είναι περιορισμένη. Το τοπίο είναι γοητευτικό – ένας συνδιασμός βουνού και θάλασσας – και οι κάτοικοι διατηρούν έντονα τις παραδόσεις. Η παραθαλάσσια περιοχή του Αλμυρού έχει κυρίως αρχαιολογική σημασία, χάρη σε ένα νεκροταφείο που αποκαλύφθηκε εκεί. Χρονολογείται από το τέλος της Αρχαϊκής μέχρι και την Ελληνιστική εποχή κι ανήκε σε έναν αγροτικό οικισμό με κλειστή οικονομία.
Από την Ρόδα ένας δρόμος οδηγεί προς το εσωτερικό του νησιού, στο γραφικό χωριό Καρουσάδες. Εκεί βρίσκεται το αρχοντικό της οικογένειας Θεοτόκη, από την οποία προήλθαν σημαντικές προσωπικότητες της Κέρκυρας (πολιτικοί, συγγραφείς, κλπ). Το κτίριο είναι οχυρωμένο και πρέπει αρχικά να οικοδομήθηκε τον 15ο αι. Ο ίδιος δρόμος φτάνει μετά από 5 χλμ. στο Σιδάρι, ένα ψαράδικο χωριό με παραλίες μοναδικού φυσικού κάλλους. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή είναι μερικοί απότομα κομμένοι βραχώδεις σχηματισμοί, που δημιουργούν δαντελωτούς όρμους και στενά θαλάσσια περάσματα. Ένα από αυτά, χάρη στην ξεχωριστή γοητεία του ονομάστηκε «Κανάλι του Έρωτα», γιατί, σύμφωνα με την παράδοση, όποιος καταφέρει να κολυμπήσει σε όλο του το μήκος, θα συναντήσει σύντομα το σύντροφο των ονείρων του.